Geschiedenisles

Het is heel erg genieten in Washington. Het is een prachtige stad, heel ruim opgezet met grote wegen ( avenues) en heel veel groen, zoals het park waarin de Memorials staan en de " groenstrook" tussen het Capitol en de rivier. Het centrum doet erg denken aan den Haag met heel veel regeringsgebouwen, groot, van steen en uitgestrekt,maar niet erg hoog. Dit heeft te maken met de bepaling ( of is het zelfs een wet)dat er in het centrum van Washington geen gebouw hoger mag zijn de het Statue of Freedom, boven op het( of is het de) Capitol. Daarin verschilt deze stad dus duidelijk van New York met zijn vele wolkenkrabbers en glas in het centrum. Het is hier dus ook heel goed toeven en er is genoeg te zien. Donderdag was onze 2e Hoho-dag. Eerst nog even terug naar het bezoekerscentrum van het Witte Huis. Daar een leuk informatief filmpje gezien over de bouw en inrichting van de presidentswoning. Grappige details zoal het feit dat de woning grondig werd gerenoveerd nadat de piano van de president door de vloer van de eerste verdieping was gezakt. Dat duurde meer dan jaar, zolang verbleef de president ergens anders. Of dat het indoor-zwembad van Rooseveldt door Nixon werd omgebouwd tot een ontvangstzaal. Elke president had zijn eigen inbreng van gehaakte bedspreien tot eigen serviezen met adelaars of veldbloemen, al naar gelang de presidentiele interesse, of die van zijn vrouw.
Vervolgens door naar Arlington Cemetery, dat ligt aan de overkanty van de rivier die Washington diirkruist. Indrukwekkend door de eenvoud en de massaliteit. Heuvelachtig en groen met duizenden witte grafstenen, keurig in rijen geplaatst.Vanaf hier heb je een geweldig uitzicht op de stad. Bijzonder het graf van John F Kennedy en zijn familie, gelegen op een heuvel, met een al vanaf 1963 brandende vlam. Het graf van de onbekende soldaat, met elke 20 minuten een wisseling van de wacht, uitgevoerd met militaire preciezie, strak geregiseerd.Het rondlopen op zo'n immense begraafplaats maakt je wel heel stil,en doet je beseffen hoe kwetsbaar een mensenleven is.En wat een verdriet de verschrikking van oorlogen te weeg brengen. Daarna terug naar de realiteit, een mega winkelcentrum, met alles erop en eraan, ruimte, veel glas, goud en bling-bling, winkels, eten en drinken en, het allerbelangrijkste, een Apple-store, zodat ik vanaf de volgende keer ook foto's bij dit verhaal kan plaatsen.(Naast het witte huis, voor het witte huis, naast het Capitol of zoiets. Zal proberen me daarin te beperken.)'s Avonds een leuke, lange en vooral koude nachttour langs divers momumenten, ditmaal met een live-guide, zodat we nog wat extra details meekregen. Laat thuis! Vandaag naar het Capitol, veel Amerikaanse historie, het ontstaan van het congres, de visie achter de wijze waarop de democratie hier is ontstaan met een rondleiding door een aantal zalen. Veel beelden, in gips en brons. Elke staat mag 2 beelden leveren van mensen die van betekenis zijn geweest voor Amerika en, een belangrijke voorwaarde, die al dood zijn. Zo heeft bv de uitvinder van de airco hier een plekje weten te veroveren.Dit leert oins dus dat als je in een staat woont met weinig belangrijke mensen, dan sta je hier al gauw.
Tenslotte een beoek aan het Air- en Space museum. een must voor elk kind en menig man ( vrouw). Ruimte capsules ( Apollo, sputnik) alles hangt en staat hier, vliegtuigen van heel oud ( gebr. Wright nog als glider)tot de allernieuwste "dronen". Ruimtepakken, zicht op de aarde vanuit de ruimte, de Hubble telescoop, Einstein laboratorium, hoe vliegt een vliegtuig, skylabs, je kunt het zo gek niet bedenken of het was er. Alles gratis, heel veel mensen, een Mac Donald, heelo erg veel Amerika.... Maar naast dit alles ook bijster interessant. Tenslotte heerlijk geneiten op een bankje van de warmte van de zon, 20 graden en niets meer hoeven. Kijkend naar joggers, jong, oud en ouder die in min of meer gestrekte draf langs lopen.Heb ontdekt dat er meer dan 100 manieren zijn om hard te lopen, sloffend of je benen juist soepel bewegend, gebogen of juist heel recht op, met of zonder muziek, alleen of in een groep, stil of luid converserend, leuke mensen die Amerikanen. Vaak heel vriendelijk, altijd wel erg aanwezig, heel hulpvaardig en zich meteen verontschuldigend als ze je maar even aanraken.Ik moet de eerste Nederlandse buschauffeur nog tegenkomen die wacht todat de bejaarde mevrouw met stok achterin de bus een zitplaats heeft gevonden. Morgenochtend nog de parade ter gelegendheid van het kersenbloem-festival bekijken en dan per trein naar Philadelphia. Ik ga deze stad missen want ben hier nog lang niet uitgekeken,een aanrader dus mocht je een reis naar Amerika overwegen.
Voor nu welterusten, goed weekend. Liefs, Mea